วรรคที่ 2 นี้รวมพระสูตรได้ 14 วรรคที่ 31. ปัพพัชชาสูตร 2. ปธานสูตร 3. สุภาษิตสูตร 4. สุนทริกสูตร 5. มาฆสูตร 6. สภิยสูตร 7. เสลสูตร 8. สัลลสูตร 9. วาเสฏฐสูตร 10. โกกาลิก- สูตร 11. นาลกสูตร 12. ทวยตานุ- ปัสสนาสูตร. วรรคที่ 3 นี้ รวมพระสูตรได้ 12 สูตร พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงจำแนกไว้ดี แล้วในวรรคที่ 3 บัณฑิตได้สดับกันมามีชื่อ ว่า มหาวรรค. วรรคที่ 41. กามสูตร 2. คุหัฏฐกสูตร 3. ทุฏฐัฏฐกสูตร 4. สุทธัฏฐกสูตร 5. ปรมัฏฐกสูตร 6. ชราสูตร 7. ติสส- เมตเตยยสูตร 8. ปสูรสูตร 9. มาคันทิย- สูตร 10. ปุราเภทสูตร 11. กลหวิวาทสูตร วรรคที่ 5พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ประเสริฐใน คณะ ประทับอยู่ ณ ปาสาณกเจดีย์อัน ประเสริฐ อันบุคคลตกแต่งไว้ดีแล้ว ใน มคธชนบทเป็นรัมณียสถาน เป็นประเทศอัน สวยงาม เป็นที่อยู่อาศัยแห่งบุคคลผู้มีบุญ อันได้กระทำไว้แล้ว. อนึ่ง ได้ยินว่า พระผู้มีพระภาคเจ้า อันพราหมณ์ 16 คน ทูลถามปัญหาแล้ว ได้ทรงประกาศประทานธรรมกะชนทั้งสอง พวกผู้มาประชุมกันเต็มที่ ณ ปาสาณกเจดีย์ ในบริษัทประมาณ 12 โยชน์ เพราะการ ถามโสฬสปัญหา. |